دنیای کوچکِ بچه‌های کوچک،
آدم زیاد ندارد
اما کل دنیای کوچک‌شان
بندِ همان آدم‌هاست.
اگر بروند
دنیای بچه‌های کوچک را هم با خودشان می‌برند.

شب شد
صبح اومد
ستاره‌ها رفتند
خورشید سر زد
ماه من نیومد...

5)ی دست کربلا

آب
به خیمه نرسید
فدای سرت.
حسین
قامت‌ش خمید
فدای سرت...

بیا برگرد خیمه...

7)یا حسین . .. . 

8)این‌همه را در متن تاریخ بنگر. مبادا غافل شوی و بینگاری که زمان بر تو وفا خواهد کرد و نخواهی مرد؛ نه، زمان بر هیچ‌کس وفا نمی‌کند، اما با این‌همه، زمان بر عاشورا مانده است و تو، چه امروز و چه دیروز و چه هزار سال دیگر، یا باید در قبیله‌ی شیطان داخل شوی و به لشکر یزد بپیوندی، و اگر نه، مرد باشی و در خیل اصحاب حسین علیه‌السلام پنجه در پنجه‌ی ظلم درافکنی و تا پای خون و جان بایستی...*

* شهید آقا سید مرتضی آوینی

و قربانی خدا که شدی و خون‌ت که ریخته شد روی زمین، هنوز هم تازه‌ است و راه می‌نمایاند در ظلمات دنیا و زلف‌ت که پیچ و تاب می‌خورد در باد، بیرقی‌ست که مذبح عاشقان خدا شده است. تو میزان حق شده‌ای و آدمی می‌زید تا آن‌قدر آدم بشود که پا بگذارد در راه تو و گرفتار زلف‌های تو بشود...

پاهای لرزان‌م را یارای آمدن نیست.
پر پرواز من
می‌شوی؟